پـیـاده کـردن نـقـشـه:

هدف از پیاده کردن نقشه ساختمان انتقال طرح از روی کاغذ بر سطح زمین است و در این مرحله از اجرا عملیاتی عکس عملیات تهیه نقشه انجام می گیرد که در اصطلاح به آن عملیات پیاده کردن نقشه ساختمان (Setting Out) می گویند. در این مرحله محل دقیق ی ها و ستون هـای ساختمان و ابعاد آنها روی زمین مشخص گردد، لذا عملیات باید با دقت زیادی انجام شود و زوایا و اضلاع به دقت کنترل شود. در موقع پیاده کردن نقشه ساختمان از پلان پی کنی استفاده می شـود.در پروژه های بزرگ مهندسی عمران این کار توسط مهندس نقشه بردار و به کمک دوربین های نقشه برداری انجام می پذیرد، ولی در پروژه های کوچک عمرانی این کار با متر و ریسمانکار به راحتی قابل اجرا است.

بتن مگــر:

بتن مگـر کـه به آن بتن لاغر یا بتن سبک نـیـز می گـویند اولین قـشر پی سـازی می بـاشد. مقدار سیمان در بتن مگر kg/m 150 و ارتفاع آن نیز معمولاً ۱۰cm می باشد که در نقشه های سازه مشخص شده است.

بتن مگر معمولاً به دو دلیل مورد استفاده قرار می گـیـرد:

برای جلو گیری از تماس مستقیم بتن اصلی فونداسیون با خاک.

برای رگلاژ کف فونداسیون ساختمان و ایجاد سطحی صاف برای ادامه پی سازی.

لازم به ذکر است که در هنگام اجرای بتن مگـر ابعاد آن را از طرفین پی حدود ۷ تا ۱۰ سانتیمتر بیشتردر نظر می گیریم که این کار برای سهولت در اجرای کفراژ (قالب بندی) می باشد.

انواع پی ها:

“پی یا شالوده قسمتی از سازه ی ساختمان است که غالبأ پایین تر از سطح طبیعی زمین قرار می گیرد و نیرو های وارده به سازه را به خاک یا بستر سنگی منتقل می کند.”

شالوده ها در حالت کلی به دو بخش شالوده دیوار و ستون تقسیم بندی می شوند.شالوده ی دیوار،یک نوار از بتن مسلّح در عرضی بزرگتر از عرض دیوار که بار را در سطح بزرگتری منتقل می کند(شالوده ی نواری). شالوده ی ستون معمولاً به صورت منفرد یا مرکب است.شالوده ی مرکب برای انتقال بار دو یا چند ستون ساخته می شود و در زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که فاصله ی دو فونداسیون منفرد کمتر باشد و سیستم میلگرد گذاری در اینگونه فونداسیون ها به صورت تحتانی و فوقانی می باشد به عبارت دیگر هم در پایین و هم در بالا میلگرد گذاری می شوند.در صورتی که زمین مقاومت کافی داشته باشد و نیز در پروژه های کوچک معمولاً از پی های منفرد و مرکب استفاده می شود ولی در پروژه های بزرگ و در مواقعی که زمین مقاومت کافی ندارد از شالوده های گسترده (رادیه) استفاده می شود.شالوده های گسترده (رادیه) عبارتند از، یک صفحه ی بتن مسلّح یک پارچه که در تمام سطح زمین زیر ساختمان گسترده شده و تمامی ستون ها بر روی آن قرار می گیرد.

قـالـب بـنـدی فونداسیون و شمع بندی

قـالـب بندی یکی از قسمت های اجرایی بسیار دشوار و پر هزینه در سازه های بتن آرمه است. هدف از قالب بندی شکل دادن بتن خمیری به ابعاد و حجم دلخواه، مطابق خواسته ی طراح سازه است.

قـالـب بندی معمولاً بـه سه صورت فلزی، بتنی و آجری صورت می گیرد.البته هزینه قالب های فلزی نسبتا زیاد می باشد.در صورت استفاده از قالب های چوبی باید پشت بند ها و مهار ها از مقاومت کافی برخوردار باشند تا در اثر بارهای مرده و زنده توان باربری خود را از دست ندهند.

علت استفاده از فولاد در بتن

بتن به تنهایی در مقابل نیروی فشاری مقاومت قابل ملاحظه ای دارد ولی در مقابل نیرو های کششی مقاومت چندانی ندارد، به عبارتی مقاومت بتن در مقابل کشش حدود یک دهم مقاومتِ آن در مقابل فشار است که البته در محاسبات اعمال نمی شود و مقاومت بتن در مقابل کشش، صفر در نظر گرفته می شود. از این رو درون اعضای بتنی میلگرد قرار می دهند و آن را اصطلاحاً مسلّح می کنند. بتن در اثر سخت شدن، چسبندگی قابل ملاحظه ای با آرماتور فولادی پیدا می کند. هنگامی که به یک عضو بتنی باری وارد می شود، این چسبندگی سبب می شود که هر دو ماده ی فولاد و بتن با هم تغییر شکل دهند. همان گونه که بیان شد، اعضای بتنی سازه را با قرار دادن فولاد در آن ها تقویت می کنند و بدین ترتیب جسم مرکبی حاصل می شود که به آن بتن آرمه یا بتن مسلّح می گویند. بنابراین ایده ی اصلی در ایجاد بتن مسلّح، استفاده از بتن برای تحمل نیروی فشاری و فولاد که معمولاً آرماتور یا میلگرد نامیده می شود، برای تحمل کشش است. البته سایر اعضای بتنی نظیر ستون ها که عمدتاً تحت نیروهای فشاری هستند، با میلگردهای فولادی نیز مسلّح می کنند. وجود میلگرد در چنین اعضایی سبب افزایش مقاومت سازه می گردد، زیرا فولاد علاوه بر کشش، در فشار نیز مقاومت بالایی دارد.

آرماتور بندی

آرماتور بندی یکی از حساس ترین و در عین حال تخصصی ترین مرحله در اجرای سازه های بتنی می باشد که در این مرحله میلگرد ها به طول های مورد نیاز که در نقشه های سازه مشخص شده است بریده می شود و به صورت خاموت یا سایر اشکال مورد استفاده قرار می گیرد.

نحوه ی آرماتور بندی

نوع شکل دادن میلگرد با توجه به محل مورد استفاده تعیین می شود. به طوریکه در کف فونداسیون ساختمان میلگرد ها رابه صورت یک شبکه و کلاف یک. پارچه در آورده تا بتواند به خوبی در مقابل نیروهای وارده .از خود مقاومت نشان دهد. در ساخت میلگرد های کف فونداسیون. آرماتور ها را با خم ۹۰ .درجه به طول معین شکل می دهند. که این عمل برای ایجاد چسبندگی. بیش تر و انتقال مناسب. تر نیرو بین فولاد و بتن می باشد. بـه این شبکه میل گرد و آرماتورهای بـه همبافته شده. حصیری می گویند، و این عمل را اصطلاحاً مش گذاری می نامند. میلگرد های کف فونداسیون سازه کشش ناشی. از خمش پی در اثر انتقال نیروی فشاری ستون به شالوده را تحمل می کنند و به دلیل اینکه نیروی کششی در هر دو جهت وجود دارد پس میلگرد گذاری در دو جهت عمود بر هم انجام می شود.

میل گردها را معمولاً با توجه به قطر آنها نام گذاری می کنند. به عنوان مثال میلگرد ۱۸، میلگردی است که قطر آن ۱۸ میلیمتر می باشد.

لازم ذکر است با توجه به آئین نامه حداقل میلگرد مورد استفاده در بتن نـمـره ۶ می باشد.

طول معمول میلگردهای تولیدی ۱۲ متر است. برای طول های بزرگ تر میلگردها را به یکدیگر وصله می کنند ویا در صورت لزوم در طول های بزرگتر به طور سفارشی تهیه می گردد.

در کارگاه ها برای اتصال دو نخ آرماتور ۵۰ برابر قطر آرماتور آنـهـا را بـا هــم اورلــب کـرده و بـه وسیله ی مفتول آنـهـا را بـه هـم می بندند. کـه البته این نوع اتصال طبق آئین نامه برای آرماتورهای تـا نـمره ی ۳۲ مجاز می باشد . روشهای دیگری نیز برای اتصال آرماتورها وجود دارد.

بـا تـوجـه بـه خاصیت میلگـرد و عـلت استفاده آن در بتن باید اندازه قطر و نحوه اجرای آرماتورها دقیقاً طبق نقشه و با نظارت مهندس ناظر اجرا شود.

نـکـتـه حـائـز اهمیت در اجـرای آرماتور بندی این است است کـه باید فاصله میل گردهـا و خاموت هـا را دقیقاً طبق نقشه انجام شود. در نقشه های اجرایی معمولاً این فـاصلـه هـا را مرکز به مرکز آرماتورهـا در نظر می گیرند.

در شالوده های منفرد با اعمال نیروی فشاری ستون به پی قسمت فوقانی آن فشرده و قسمت زیرین آن کشیده می شود به همین دلیل فونداسیون های منفرد فقط در قسمت زیرین میلگرد گذاری می شوند، ولی در فونداسیون های مرکب به دلیل قرار گیری دو ستون روی شالوده نیروی کششی هم در قسمت بالا و هم در قسمت پایین به وجود می آید به همین دلیل فونداسیون های مرکب هم در سطح پایینی و هم در سطح بالایی میلگرد گذاری و مسلّح می شوند.

در موقع جاگذاری حصیری باید دقت لازم مبذول گردد تـا قفسه هـا و مش میل گردی درست در وسط قالب قرار گیرد تا در هنگام بتن ریزی کاور مورد نظر در همه جهات مساوی باشد.

به دلیل عدم چسبندگی میلگرد های صاف با بتن آیین نامه بتن ابران (آبا) استفاده از میلگرد های صاف در اعضای بتن مسلّح را مجاز نمی داند.

خم کردن آرماتور :

در کارگاه های کوچک آرماتورها را با آچار F خم می نمایند . ولی در کارگاه هـای بـزرگ خم کـردن. آرماتور بوسیله ی ماشین انجام می شود . مسئول کارگاه آرماتوربندی .باید از روی نقشه تعداد و قطر هر آرماتور را تعیین کند. و در خم کردن آن ها نظارت نماید تا طول آرماتور و. محل خم، زاویه ی خم و طول خم ها طبق نقشه های سازه انجام شـود.

یکی از نکات اجرایی که باید مد نظر قرار گیرد این است که اگر میل گرد خمیدگی موضعی داشته باشد باید این خمیدگی قبلاً صاف گـردیده و بعد اقدام به شکل دادن آرماتور شـود.

آرماتورها باید طوری بسته شود تا در موقع بتن ریزی از جـای خـود تکـان نخورده و جـابـجـا نـشـونـد.

آرمـاتـورهـای تـا قطـر ۱۲ میلی متـر را می تـوان بـا آچار F خـم نـمـود ولـی آرماتورهای بزرگتر از ۱۲ میلی متر بهتر است با دستگاه مکانیکی مجهزبه فلکه خـم شـود قطر فـلکـه خـم متناسب بـا قطر آرماتور بوده و توسط مهندس محاسب و مهندس کارگاه تعیین می شود.

سرعت خم کردن باید متناسب با درجه ی حرارت محیط بـاشد و باید بـا نظر مهندس کارگاه بطور تجربی تعیین شـود. از خم کردن آرماتورها در دمای کـمـتـر از پنج درجه ی سانتیگـراد باید خـودداری شود. حتی المقدور باید از بـاز کـردن خـم هـای آرماتورهـای شکل داده شده و مصرف آن خـودداری نـمـود.

در سازه های بتنی برای اتصال ستون به فونداسیون از میلگرد های انتظار استفاده می شود. در سازه های فلزی کار اتصال ستون فولادی به پی بتنی به وسیله ی بولت (میل مهار) انجام می شود که طول آن با توجه به کشش در پای ستون تعیین می شود که در نقشه های سازه مشخص شده است.

کلیه ی بولت ها درانتها دارای خـم ۹۰ درجه می باشند که طول خم آن ها با محاسبه تعیین می شود. بولت ها بـه وسیله خاموت بـه یکـدیگـر متصل شده و در داخل پی به وسیله ی بتن مهار می شوند. سپس صفحات بیس پلیت را به بولت ها به صورت پیچی متصل می نمایند، و بعد از اتمام کار آرماتور بندی و کسب تأیید دستگاه نظارت بتن ریزی را شروع می کنند.

فونداسیون ها دارای انواع متفاوتی بوده که هرکدام با توجه به نوع کارکرد اشکال مختلفی دارند که به تشریح در بخش ذیل به آن میپردازیم.

انواع فونداسیون

فونداسیون ها را نسبت به نوع مصالح و سیستم ساخت آن می توان به دو گروه تقسیم کرد : گروه اول شامل انواع فونداسیون از نظر نوع مصالح آن مانند فونداسیون های سنگی ، آجری ، شفته ای ، بتنی ، گروه دوم شامل انواع فونداسیون از نظر سیستم ساخت آن مثل : فونداسیون های تکی ، نواری ، صفحه ای ، فونداسیون مشترک و فونداسیون های کلاف شده می باشد .

1. فونداسیون سنگی :

این فونداسیون از سنگ های طبیعی و در مناطقی که سنگ. ارزان در دست رس باشد ساخته می شود سنگی. که در برای این گونه فونداسیون ها انتخاب می گردد باید سالم. ( نپوسیده ) بوده و از انواع سنگ های لاشه شکسته. باشد سنگ های قلوهای به علت صیقلی و مدور بودن آن. برای بی سازی مناسب نمی باشد زیرا حالت ناپایدار به فونداسیون .می دهد . سطح فونداسیون سازی با سنگ باید از دیوار هایی. که روی آن قرار دارد وسیع تر و از هر طرف دیوار حداقل .۱۵ سانتیمتر عنوان ریشه گسترش داشته باشد . فونداسیون سازی با سنگ با دو نوع ملات صورت می گیرد . چناچه بار و فشار کم باشد ملات سنگ ها را از نوع گل. آهک و چنانچه بار زیاد باشد ملات ماسه سیمان انتخاب می شود و استفاده از ملات ماسه سیمان ، ماسه و آهک و یا ملات باشد. و از فونداسیون های سنگی فقط و ساختمانهای یک طبقه . فونداسیون دیوارهای محوطه استفاده می شود .

۲.فونداسیون آجری :

از فونداسیون های آجری در مواقعی استفاده می کنند. که ساختمان کوچک و باروارده نیز کم باشد در ضمن از فونداسیون .های سنگی نیز به علت گرانی و کمیابی سنگ نتوان استفاده کرد. این فونداسیون نیز مانند فونداسیون های سنگی بایستی. دارای ریشه ای به اندازه ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر از طرفین دیوار روی آن باشد. برای این منظور است که عرض پی کنی نیز ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر. از عرض دیوار بیشتر باشد این مقدار اضافه عرض. همچنین عمل آجر چینی در داخل پی را آسان تر می نماید. چون زاویه پخش بار در فونداسیون عالی آجری در حدود ۶۰ درجه می باشد. برای صرفه جویی در مصرف آجر بهتر است آن را به شکل پلکانی در آورد .

1. فونداسیون شفته ای :

ساده ترین و در عین حال ابتدایی ترین فونداسیون سازی. برای ساختمان کوچک ۲ یا ۳ طبقه آجری است . شفته خمیری است از مخلوط خاک ، آب ، .شن و گردآهک که در هر متر مکعب خاک آن بن ۲۰۰ تا ۲۵۰ کیلو .گرم آهک به کار می رود . گاهی نیز بنابر لزوم مقداری پاره سنگ به آن می افزایند . .طریقه شفته ریزی بدین صورت است که شفته را در فونداسیون. ریخته و پس از آنکه شفته به حدود ۲۰ یا ۳۰ سانتی متر رسید آن را در یک سطح. افقی هموار می کنند و یک روز آن را به حالت خود می گذارند . تا آبش در اثر تبخیر یا جذب کاهش باید. ( اصطلاحا دونم شود ) سپس آن را با وزنه ی سنگینی ( تخماق ) .می کوبند تا کاملا متراکم گردد . مجددا به همان ارتفاع شفته ریزی انجام .گرفته و تا پر شدن فونداسیون همچنان ادامه می یابد .

1. فونداسیون بتنی :

بتن را می توان یکی از مقاومترین و مستحکم ترین سنگ های مصنوعی دانست . لذا فونداسیون هایی که با بتون ساخته می شود .، بهترین فونداسیون در کارهای ساختمان به شمار می آیند. امروزه توصیه می شود. که فونداسیون کلیه ی ساختمانها را با بتون مسلح بسازند. به خصوص در مناطق زلزله خیزی نظیر شهر های جنوب خراسان .، دامنه های سلسله ی جبال البرز ، قزوین حتی برای ساختمان .سبک و یک طبقه نیز فونداسیون های بتونی از نوع نواری. آن بسیار مناسب خواهد بود . زاویه ی پخش بار در فونداسیون های. بتنی بین ۳۰ تا ۴۵ درجه می باشد . لذا می توان این گونه فونداسیون ها را پلکانی .یا به صورت هرم ناقص ( سومل ) ساخت و از مصرف. اضافی بتن صرفه جویی نمود . فونداسیون سازی با بتن بدین طریق انجام می گیرد. که ابتدا کف فونداسیون را به اندازه تقریبی ۱۰ سانتی. متر بتن کم سیمان با نام مکر می ریزند . که سطح خاک و بتن اصلی را از هم جدا کرده و همچنین سطح پی را .جهت بتن ریزی اصلی تراز نمایند . سپس روی بتن مگر داخل پی را با تخته قالب بندی می کنند و پس از آماده شدن قالب بتن ساخته شده را داخل قالب ریخته و خوب می کوبند ویبرا تور ( لرزاننده ) به آن ارزش می دهند .

تا بتن اصطلاحا جا بیفتد یعنی دانه های شن ماسه در بتون عمل جایگیری را کاملا انجام دهند و متراکم گردند . بارگذاری روی فونداسیون های بتنی بایستی حداقل هفت روز پس از پی ریزی انجام می گیرد . ضمنا باید توجه داشت ، چنانچه بتن از نوع مسلح باشد ، باید ابتدا میلگرد در قالب جاسازی شده ، سپس بتن ریزی صورت گیرد ، از این فونداسیون شفته در ساختمان های اسکلت فلزی استفاده می شود .

1. فونداسیون های نقطه ای

برای ساختمانهایی که بار آن ها به صورت متمرکز (نقطه ای) به زمین منتقل می شود ساخته میگردد مانند ساختمان های فلزی یا ساختمان های بتونی

لایه های فونداسیون های نقطه ای:

۱.زمین مناسب

۲.بتن مگر

1. میلگرد های کف فونداسیون

۴.بتن اصلی

۵.صفحه زیر ستون ( در ساختمانهای اسکلت فلزی )

1. فونداسیون های نواری

این فونداسیون ها معمولا در ساختمان های آجری مورد استفاده قرار می گیرد. حداکثر عمق پی های نواری در حدود ۵۰ و عرض پی قدری بزرگتر از عرض دیوار روی آن می باشد.

لایه های فونداسیون های نواری به ترتیب از پایین به بالا

۱.شفته ریزی

۲.کرسی چینی

۳.شناژ

۴.ملات ماسه سیمان برای ایزولاسیون رطوبتی

۵.قیر گونی

۶.ملات ماسه سیمان برای پوشش روی قیر گونی

۷.دیوار چینی اصلی

1. فونداسیون های گسترده

به فونداسیون هایی اطلاق می شود که بار چند ستون یا دیوار .را که در ردیف ها یا امتداد های مختلف قرار دارند به زمین منتقل می نمایند. پی گستره ممکن است به شکل دال مجموعه تیر_دال و… ساخته شود.

باید توجه کرد که در بندر عباس با توجه به گرمای هوا باید. ۳ الی ۴ ساعت بعد از ریختن بتن فونداسیون آبدهی. بتن آغاز شود و بتن ریزی بعد از ظهر انجام گیرد.

در صورت که بتن ریزی در صبح زود تا قبل از ساعت ۱۰ .صبح انجام گیرد دمای بتن را با خنک کردن آب مصرفی بتن .به کار بردن سیمان مناسب با حرارت زدایی کم. پایین نگه داشتن دمای سیمان با نگهداری سیمان در سیلو های عایق بندی شده.

کاهش دمای مصالح سنگی با انبار کردن آنها و یا آب پاشی یا دمیدن هوای سرد به آنها و نگهداری ابزار و ماشین آلات تهیه و حمل مخلوط بتن در سایه و یا آب پاشی به آنها پایین تر از ۳۲ درجه آورد.

لازم به ذکر است حداقل سیمان یا مواد سیمانی در مناطق ساحلی خلیج فارس ۳۵۰kg/m و حداکثر آن ۴۲۵kg/m بتن می باشد.

مقدار کلرید های مصرفی در بتن مسلح باید کمتر از ۵۰۰ قسمت در میلیون باشد. میزان کل کلرید قابل حل در آب بتن سخت شده ۲۸ روزه نیز باید مطابق آیین نامه مقررات ملی ساختمان باشد.

فونداسیون صفحه ای :

( رادیوژنرال ) ، در مواردی استفاده می شود که بارهای وارده .از ساختمان بسیار بوده (بار آسمان خراش ها ). و یا مقاومت زمین تا قدری کم باشد. که جهت انتقال بار به خاک تمام سطح زیر ساختمان مورد لزوم قرار گیرد . فونداسیون صفحه ای .به صورت یک پارچه از بتن آرمه در سر. تا سر زیر ساختمان ساخته می شود .که میله ی ستون ها. و دیوار بر روی آن قرار می کیرد . در بعضی مواقع که بار بسیار زیاد باشد. سطح فونداسیون را بزرگ تر از سطح ساختمان روی آن .می سازد .تا پخش فشار در سطح بزرگتری انجام پذیرد . فونداسیون های صفحه ای به صورت مختلف ساخته می شود و مانند فونداسیون. صفحه ای ساده صفحه با دیوار محیطی ، صفحه ای با تیر صفحه ای با دیوار بتنی. در یک جهت – صفحه ای با دیوار بتنی در دو جهت و فونداسیون های سلولی .

1. فونداسیون های مشترک :

هر گاه برای دو و یا چند ستون یک فونداسیون ساخته شود پی را مشترک گویند . پی مشترک وقتی مورد استفاده قرار می گیرد که :

۱ ). فاصله فونداسیون ها از یکدیگر کم بوده و یا طوری باشد که سطح فونداسیون ها ، یکدیگر را بپوشانند .

۲ ). یکی از فونداسیون ها در کنار زمین همسایه قرار گرفته باشد .

۳ ).  وقتی که به علت طول زیاد یک بنا مجبور باشیم .ساختمان را درز انبساط ( ژوئن ) بسازیم . در این صورت .برای ستون های مجاور درز انبساط فونداسیون  مشترک در نظر می گیرد . چنانچه برای در فونداسیون بار های مختلف خواسته .باشیم فونداسیون مشترک طرح نمائیم . فونداسیون مزبور به شکل ذوزنقه ای .خواهد که قاعده ی کوچک در طرف بار کمتر و قاعده بزرگ آن در جهت باریستنر باشد .

1. فونداسیون باسکولی :

برای جلوگیری از چرخش فونداسیون و تیر و در کنار دیوار. همسایه از فونداسیون باسکولی یا استواپییم استفاده می شود

1. فونداسیون های کلاف شده :

اتصال دو فونداسیون فنرو توسط شناژ ( بتن آرمه ) را پی کلاف شده می نامند. در مناطق زلزله خیز بهترین نوع فونداسیون برای ساختمانهای مسکونی. معمولی به حساب می آید . در حالتی که ضخامت شناژ از ارتفاع پی. کمتر باشد ، به دو صورت اتصال صورت می گیرد :

الف : سطح بالایی شناژ و سطح بالایی فونداسیون در یک امتداد قرار می گیرد .

ب : سطح زیر شناژ با سطح زیر فونداسیون در یک امتداد قرار می گیرد .

1. فونداسیون های شمعی :

شمعها اعضایی از جنس فولاد بتن  بتن مسلح و چوب می باشند که در صورت مناسب .نبودن ظرفیت باربری زمین برای استفاده از شالوده های .سطحی.، از آنها برای ساخت شالوده های عمیق ( شالوده های شمعی ). استفاده می شود. وقتی که لایه یا لایه های فوقانی خاک دارای. قابلیت فشردگی زیاد.و یا خیلی ضعیف باشند ، به طوری که نتوان از شالوده سطحی برای توزیع بار ساختمان استفاده کرد .، شالوده های شمعی برای انتقال بار به لایه. تحتانی محکمتر. و یا سنگ بستر مورد استفاده قرار می گیرند. وقتی که بستر سنگی و یا لایه محکمتر تحتانی در عمق معقولی. از سطح زمین قرار نداشته باشد ، از شمع برای انتقال. تدریجی بار استفاده میشود . در این حالت ، بیشتر مقاومت .شمع از طریق نیروی اصطکاک بین سطح تماس شمع و خاک ( مقاومت جلدی ) تامین میشود . اگر شمع ها تحت تاثیر .نیروی افقی قرار گیرند ، در حالی که هنوز قابلیت حمل بار های قایم را دارا هستند ، می توانند به وسیله خمش ، نیرو های افقی راحمل نمایند . این وضعیت اغلب در شالوده سازه های حایل خاک که وظیفه. آنها مقاومت در مقابل فشار جانبی خاک است و .یا ساختمان های بلند که تحت تاثیر نیروی باد یا زلزله قرار دارند ، پیش می آید.